Overslaan en naar de inhoud gaan

Christian Decugis

Laatst bijgewerkt: december 2018

 

 

 

Christian Decugis 

Vissers in Middellandse Zee georganiseerd in Prud'homies

 

 

Als kleinzoon van een kleinschalige beroepsvisser, is Christian Decugis sinds 1980 zelf actief in de visserij vanuit Saint-Raphaël (Var, Frankrijk). Hij gebruikt staande netten, beuglijnen en korven. Hij is al meer dan 30 jaar lid van de ‘prud’homie de pêche’, en was van 2009 tot 2012 ook voorzitter van het Comité Local des Pêches van de Var. Christian is een van de  stichtende leden van Medarnet, een platform voor Mediterrane artisanale vissers.

 

“Vissers in het Franse deel van de Middellandse Zee verenigen zich al eeuwenlang in gemeenschappen, ‘prud’homies’ genaamd. Die van Saint-Raphaël werd in 1811 opgericht. Dit om de regionale visserijactiviteiten meer te structureren en de lokale knowhow beter te valoriseren door een rechtstreekse verkoop te organiseren. Meer dan over regels, draait het in een prud’homie rond een cultuur en collectieve organisatie: om te verhinderen dat enkelingen (met een hoog kapitaal) de ruimte of de visserijopportuniteiten zouden monopoliseren ten nadele van de anderen. Er worden onderling minimumvoorwaarden vastgelegd, zodat iedereen de visbestanden op zijn eigen niveau kan beheren zonder zich door de anderen benadeeld te voelen.”

 

Tussen 2007 en 2013 was Christian Decugis eerder ook voorzitter van de regionale As4-groep Varois (gefinancierd door het Europees Visserijfonds) die de verschillende actoren moest aanzetten om duurzame activiteiten te ontwikkelen die in relatie staan tot de visserij (beroeps- en sportvisserij, duiken, aquacultuur, toerisme, enz.). en die ook de natuur en de visbestanden in de regio beschermen, waaronder:

 

• Les Oursins du Soleil: Omdat er steeds minder zee-egels in het gebied te vinden zijn, bedacht een lokale visser dat – in plaats van de visserijdruk nog op te voeren – het beter zou zijn om de zeeegels maximaal te valoriseren, door enkel de goed gevulde (rijpe) zee-egels op de markt te zetten. In samenwerking met het Institut Océanographique Paul Ricard werd onderzocht in welke mate het mogelijk is om een zee-egelboerderij op te richten, waar opgeviste exemplaren kunnen rijpen en tot maximale vulling komen. Zo verwacht men dat de visserijdruk en het effectieve aantal opgeviste zee-egels in het gebied zal dalen, gezien de hogere verkoopprijs voor een kwalitatiever product. Dit programma bevordert zowel het beheer van een schaarser wordend bestand, als een regionale economische ontwikkeling, doordat dit project op termijn een nieuwe onderneming zal voortbrengen.

• Visserijtoerisme: door toeristen mee te nemen aan boord krijgt de beroepsvisser de gelegenheid om zijn passie over te brengen, om te praten over zijn metier, de bezorgdheden van de sector en de onschatbare waarde van de zee. Deze activiteit geeft vissers eveneens de kans om hun inkomsten te diversifiëren en zo de druk op de visbestanden te  verminderen (tijdens dagen waar met toeristen wordt uitgevaren, worden er minder netten in zee uitgezet).

• Cantonnement de pêche du Cap Roux is een milieubeschermingsgebied dat sinds 2003 door de beroepsvissers van Saint-Raphaël ingesteld werd. Het programma heeft tot doel een economisch model te ontwikkelen dat de noodzakelijke (economische, logistieke ...) middelen levert die vissers nodig hebben om deze zone zelf te beheren. Zo worden ze echte bewakers van dit gebied, zowel in termen van toezicht, als in het medezeggingschap waarbij ze moeten samenwerken met wetenschappers en andere gebruikers.