Overslaan en naar de inhoud gaan

Laatst bijgewerkt: december 2018

 

Surimi is een concentraat van visproteïnen (hoofdzakelijk van witvissoorten). De surimiextractie vindt plaats aan boord van de industriële schepen, onmiddellijk na de vangst, of in fabrieken aan land. Het vlees van visfilets wordt meermaals vermalen en met zoet water gespoeld; enkel de onoplosbare proteïnen worden bewaard. Op het einde van deze verwerking wordt de verkregen geurloze en smaakloze pasta in blokken diepgevroren (‘surimibasis’ genoemd). Aan deze basis worden vriesbeschermende middelen toegevoegd om de gelvormende en elastische eigenschappen te behouden.

 

Deze blokken worden verkocht aan de agro-voedingsindustrie als grondstof voor surimi of ‘kamaboko’, producten waar de Europeanen en Aziaten gek op zijn. Aan de neutrale basis voegt men andere ingrediënten toe om er textuur, smaak en kleur aan te geven. In Frankrijk en België is surimi vooral bekend in de vorm van staafjes die gearomatiseerd zijn met krabsmaak.

 

De surimi die in Europa verhandeld wordt, is hoofdzakelijk geproduceerd met Alaskapollak en blauwe wijting, maar ook met blauwe grenadier (hoki) en Pacifische heek.

 

In 2016 importeerde België 6 143 ton surimi waarvan 4 134 ton na verwerking weer opnieuw werd geëxporteerd.

 

• De stocks van Alaskapollak Gadus chalcogrammus zijn in goede staat en hebben niet te lijden onder overbevissing. De Noord-Amerikaanse visserijen zijn MSC-gecertificeerd. De wereldwijde productie van ‘surimibasis’ ligt in de orde van 1 miljoen ton. Waar Alaskapollak historisch gezien de belangrijkste basisgrondstof van surimi was, vertegenwoordigt hij vandaag niet meer dan de helft. Andere soorten zoals blauwe wijting, hoki, Pacifische wijting of pelagische vissen uit de koude wateren worden nu voor de productie gebruikt.

 

Blauwe wijting Micromesistius poutassouis een soort waarop gericht gevist wordt door de vismeelindustrie om ze om te zetten in visolie en vismeel voor de productie van diervoeders. Slechts een klein deel is bestemd voor menselijke consumptie en wordt in dat geval vooral gebruikt voor de productie van surimi. De stock van blauwe wijting in de Noordoost-Atlantische Oceaan wordt momenteel licht overbevist, maar de voortplantingscapaciteit komt nog niet in het gedrang. Drie visserijen op blauwe wijting in de Noordoost-Atlantische Oceaan (Faeröer, Noorwegen en Frankrijk) zijn MSC-gecertificeerd.

 

• De blauwe grenadier of hoki Macruronus novaezelandiae uit Nieuw-Zeeland, Australië en Argentinië is MSC-gecertificeerd.

 

  Pacifische heek Merluccius productus is MSC-gecertificeerd.

 

 

 

 

TE ONTHOUDEN

  • Vaak vermelden de surimiverpakkingen niet welke vissoort(en) gebruikt werden bij de vervaardiging van het product. Het beter informeren van de consument zou een verantwoord aankoopgedrag vergemakkelijken.
  • Sommige surimi-producten zijn gemaakt met vis uit MSC-gecertificeerde visserijen en dragen het MSC-logo.
  • Algemeen genomen heeft surimi een zeer laag rendement als men de hoeveelheid primaire grondstof nodig voor de aanmaak van het eindproduct in beschouwing neemt. In het productieproces worden alle wateroplosbare eiwitten verwijderd.